“Gezien het anonieme karakter van mijn onderzoek in het veld, heb ik op dit moment nog geen foto’s van het creatieproces,” zegt Kyoko Scholiers. “Ik stuur jullie enkele portretten die ik heb gemaakt tijdens mij residentie aan zee.”
Kyoko zat afgelopen week in een stil hoekje van De Grote Post te werken aan haar nieuwe voorstelling Boy.
Kyoko: “In Boy volgen we één jongen en zijn Jeugdzorg-dossier. Wanneer de tienjarige Boy op een dag gesignaleerd wordt als een VOS (een kind dat opgroeit in een Verontrustende Opvoedings-Situatie), wordt hij onaangekondigd weggehaald bij zijn ouders en in een crisisbed van een voorziening geplaatst. Wat doet het met iemand om op te groeien zonder de evidente basis van een veilig nest en ouderlijke liefde?”
Voor Boy verdiepte Kyoko zich maandenlang in de wereld van de Jeugdhulp. Ze woonde zittingen bij in de Jeugdrechtbank, deed vrijwilligerswerk in een leefgroep voor uit huis geplaatste kinderen en trok naar tientallen centra doorheen het land om zicht te krijgen op hun werking en betrokkenen te interviewen. Geïnspireerd door anonieme gesprekken die ze voerde met kinderen en jongeren, Jeugdrechters en consulenten, opvoeders en psychiaters, pleegouders en ouders van wie het kind geplaatst werd, schrijft ze één dossier bij elkaar. Fictief als geheel, maar gebaseerd op honderden waarheden.
Kyoko: “In Boy zal de toeschouwer met juridische, rationele en emotionele argumenten meegenomen worden door heel verschillende perspectieven op de zaak. Sofie Decleir, Jeroen Perceval, Suzanne Grotenhuis, Joris Van den Brande en Tiny Bertels omringen de tienjarige Boy. Ze worden bijgestaan door de speciaal voor deze voorstelling gecomponeerde muziek van Joris Blanckaert, live gebracht door het twintigkoppig kinderkoor van de Vlaamse Opera en vier muzikanten van Hermes Ensemble.”
Première: 15 oktober 2020 in de Opera van Antwerpen.
Kyoko Scholiers (°1981) studeerde in 2003 af aan Studio Herman Teirlinck en werkt als toneelspeler en -maker met o.a. De Roovers, Het Toneelhuis, Compagnie Marius, Theater Antigone, HET PALEIS en BRONKS.
Voor haar jongste project Misconnected creëerde ze een installatie met audiofragmenten van telefoongesprekken met mensen die op één of andere manier gedisconnecteerd zijn van de samenleving. Deze installatie van eigenzinnige telefoonhokjes ging in première in het MAS tijdens de Zomer van Antwerpen in juli 2017 en toert vandaag nog steeds langs publieke plekken in de Lage Landen.
Q & A met Kyoko Scholiers
Kan kunst de wereld redden?
Kyoko: “Zeker, zoals een herbruikbare winkeltas de wereld redt; door met hele kleine beetjes de wereld gezonder en schoner te maken.”
Met welke kunstenaar zou je graag eens samenwerken?
Kyoko: “Met Willem Dafoe. Ik heb het hem al eens gevraagd. Hij stond toen nootjes in zijn mond te gooien aan de toog van het Kaaitheater-café. Maar hij kon niet want hij zat in India tijdens de geplande repetitieperiode.”
Welk personage uit een kunstwerk zou je graag willen zijn en waarom?
Kyoko: “Special Agent Dale Cooper uit Twin Peaks. Hij is slim, sexy en erg grappig. Er komt niets dan verwarring en onheil op zijn pad, maar hij blijft er kalm en immer goedgezind onder.”
Wat houdt je ’s nachts wakker?
Kyoko: “Het snurkje van mijn man, de kinderen hun boze dromen, de stomme dingen die ik die dag heb gezegd tegen iemand, de schone dingen die ik die dag niet heb gezegd tegen iemand, het verdriet van mensen die ik geïnterviewd heb, de toekomst van kunstenaars in Vlaanderen, de klimaatopwarming en zo nu en dan een mug.”