Een man en een vrouw dansen samen doorheen de eeuwen. Tijdens hun reis herbeleven ze grote historische gebeurtenissen, van de mensheid en in de danswereld. Ze hebben een koffer bij, gevuld met decors in miniatuur. Hun lichamen, en vooral hun handen, doen de rest. Met hun vingertoppen flaneren ze langs bekende scènes, van Broadway tot Parijs en van Brussel tot Harlem.

Grégory: “Tijdens ons verblijf deze week in De Grote Post werken we aan het dansmateriaal van onze nieuwe voorstelling Du bout des doigts: de dans van onze handen aan tafel, de choreo van de lindy hop voor de dansmarathon, de hiphop voor handen en armen en een duet hand/lichaam voor West Side Story.”

Grégory en Gabriella zijn bij ons beland dankzij onze Brusselse vrienden van de Art Melting Pot (lebamp.com). Du bout des doigts gaat in première op 31 maart 2020 in La Scala in Parijs.

Grégory Grosjean is een danser uit Parijs die in verschillende gezelschappen heeft gedanst, van over de hele wereld (Tokyo, Madrid, Edinburg, Luik). Hij heeft al samengewerkt met Sidi Larbi Cherkaoui en Jaco Van Dormael. Gabriella Iacono is een Romeinse wiens parcours net zo internationaal oogt (Londen, Wenen, Brussel, Tokyo). Ook zij werkte al samen met filmmaker Jaco Van Dormael.

Q & A met Grégory Grosjean

Kan kunst de wereld redden?

Grégory: “Ik zou willen dat het zo was, maar helaas kan kunst oorlog voorkomen noch stoppen. Hetzelfde met klimaatverandering of andere belangrijke thema’s. Die zijn het terrein van de politiek. Kunst kan wel helpen om een collectief geweten wakker te schudden. Maar kunst gaat toch vooral over gevoel en poëzie, kunst kan hoop geven op een betere wereld. Kunst kan niet vechten aan hetzelfde tempo als de donkere kant van de mensheid.”

Met welke artiest (levend of dood, dichtbij of ver) zou je graag willen samenwerken?

Grégory: “Bodys Isek Kingelez voor de kleuren. Hans op de Beeck voor zwart-wit.”

Welke personage uit een kunstwerk (boek, film, theaterstuk, songtekst, …) zou je willen zijn?

Grégory: “Fred Astaire.”

Wat houdt je wakker ‘s nachts?

Grégory: “Muggen.”