Van 04.02 tot en met 24.02 werkt Kristien De Proost in residentie aan Randschade, een theaterproject over tegenstellingen, over limieten. Ze kiest voor Oostende, stad op de rand tussen water en land, als eerste halte in haar onderzoek naar het punt waar uitersten elkaar raken.
© foto: Myriam Devriendt
Kristien De Proost
Kristien De Proost is een Belgische theatermaker en schrijver. Ze studeerde Germaanse Filologie aan de KUL en Toneel aan de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Als actrice werkte ze met regisseurs als Luk Perceval, Wayn Traub, Josse De Pauw en Julian Hetzel. Ze speelde onder andere bij CAMPO, BRONKS, Transquinquennal, LOD, hetpaleis, KVS en Toneelhuis. Van 2004 tot 2017 maakte ze deel uit van de artistieke kern van het Brusselse collectief TRISTERO. Daar speelde ze o.a. mee in de repertoirestukken Altijd ‘tzelfde en Abigail’s Party en maakte ze collectieve creaties als Coalition en Reset. Met haar eigen creatie Toestand werd ze geselecteerd voor Het Theaterfestival en toert ze internationaal. In 2017 verlaat ze TRISTERO om zich meer te focussen op schrijven en solowerk. Ze was te zien als Sonja in de tv-reeks Kinderen van Dewindt en speelt regelmatig gastrollen in series en films.
Q&A met Kristien
- Wie of wat is jouw grote inspiratiebron?
Ik ben van jongs af aan enorm gefascineerd door wiskunde. Wat ook de inspiratie vormde voor mijn nieuwe project Randschade. Omwille van haar dualiteit. In Toestand zeg ik het al: ik hou van wiskunde, omdat ze begint met tellen en uitkomt bij oneindigheid. Het gaat mij dus niet alleen om het kunnen tellen en meten van de werkelijkheid. Het is de spanning tussen de exacte wetenschap en het feit dat de dingen of de totale kennis ervan ons toch nog altijd blijven ontglippen. Oneindigheid is zo’n begrip waar ik eeuwig door gefascineerd zal zijn.
- Als je je creatie/project in een gevoel zou omschrijven, welk zou dat dan zijn?
Rage. Vuur. Voortdrijven. Het gevoel om alle schakeringen van het leven nog te moeten beleven of uit te willen proberen.
- Welk boek/film/muzieknummer leunt nauw bij het thema van jouw residentie aan?
Wat we niet kunnen weten van Marcus Du Sautoy. Een boek over wiskunde, dat de vraag stelt of er dingen zijn die we nooit zullen weten. Een boek dat op zoek gaat naar de randen van de wetenschap.
- Wat wou je worden als kind?
Als kind wou ik schrijfster worden. Ik heb het gevoel dat ik, via een ruime omweg, eindelijk aan het echte schrijven toe aan het komen ben.
- Wat houdt je ’s nachts wakker?
Koude voeten. Rekeningen. De woordvolgorde in een zin. Feestjes. Te weinig lucht en te veel licht. Ruzie. Boeken. Een idee voor het begin van een voorstelling. Te luide krekels. Oorwormen. Oneindigheid …
Residentieproject: Randschade
Kristien: “Op de lagere school, toen het klasgemiddelde plots de toetssteen werd, raakte ik al gefascineerd door het begrip middelmaat. Voor de kunstenaar is ze gruwelijk, voor de marketeer goud, in de natuur is ze onontbeerlijk om te overleven. De paradox ervan interesseert mij: hoe de mens tegelijk bij anderen wil horen en zich ervan wil onderscheiden. Is middelmaat synoniem voor norm? Eenheidsworst? Staat ze radicaal tegenover schakering en nuance? In een wereld die steeds meer door data, statistiek en normen wordt beheerst, is het thema actueler dan ooit.
Randschade wordt een theaterproject waarin tegenstellingen centraal staan. Het speelt zich af waar uitersten elkaar raken. Is dat het middelpunt? Is dat de middelmaat? Is dat de grootste gemene deler? Het wordt een onderzoek naar hoe je het evenwicht bewaart in een wereld die voortdurend vraagt een kant te kiezen. Tussen links en rechts, tussen vrouw en man, tussen mens en dier, jong en oud, rijk en arm, leven en dood, …
Het wordt een ode aan de schakering en de nuance. Een voorstelling over limieten, over het kiezen tussen evenwicht of radicaal zijn. Een voorstelling die wil balanceren op het randje.
Die eerste fase zal ik doormaken in Oostende, stad op de rand tussen water en land. Spannend.”
