Met ‘Angst’ bracht de legendarische Nederlandse band Nits vorig jaar een nieuw album uit. Na een bestaan van ruim 40 jaar en concerten over de hele wereld, staat het drietal op 22 december 2018 op de planken in Oostende. UiT in Oostende sprak met zanger en componist/tekstschrijver Henk Hofstede.
Nits bestaat al sinds 1974 maar klonk nooit hetzelfde. Hoe slagen jullie er in om zo fris en vernieuwend te blijven klinken?
We hebben inderdaad nooit dezelfde plaat gemaakt omdat we niet in herhaling willen vallen. Je kan als band misschien wel de ‘formule’ gevonden hebben, maar dat is nog geen reden om dat succes te kopiëren. ‘Copy/paste’ is bij ons nooit aan de orde geweest. Met de groepsleden zijn er wel steeds diverse lagen van belangstelling geweest. Maar je kan natuurlijk niet open staan voor alles. Zelf probeer ik steeds op zoek te gaan naar gebieden waar ik nog niet ben geweest. Dat verklaart wellicht de grote variatie.
Welke zijn jullie muzikale voorbeelden? En welke hedendaagse bands kunnen jullie zoal smaken?
Ik ben een kind van de jaren ’50. Als jonge teenager kom je dan automatisch uit bij de Engelse merseybeat met bands als The Beatles, The Kinks en The Who. Maar we luisterden ook naar Bob Dylan, The Byrds, Neil Young en de onvermijdelijke Leonard Cohen. Dat waren allemaal pilaren van de jaren ’60.
Van de hedendaagse bands is het voor mij niet mogelijk om de vinger aan de pols te houden. Maar ik kan wel steeds bij mijn dochter terecht (lacht). Ik hoor dan af en toe wel eens interessante bands die spelen op Lowlands of Best Kept Secret. In de Nederlandse scene kan ik de Jeugd van Tegenwoordig wel smaken. Ook Eefje De Visser en De Staat vind ik goed. Internationaal kom ik vaak uit bij mijn ‘oude helden’. Binnenkort ga ik naar David Byrne kijken.
Waar haalden jullie de inspiratie voor de laatste nieuwe plaat ‘Angst’ (2017)?
Inhoudelijk gaat de plaat over herinneringen van mijn moeder (ze is intussen 94 jaar oud). Ze vertelde me vaak over haar jeugd, tijdens de Duitse bezetting in W.O. II. Het zijn familieverhalen over het leed van elke dag. En eigenlijk zijn het best wel universele verhalen. Ik groeide zelf op in de naoorlogse jaren, toen Duitsland nog steeds als de ‘vijand’ werd aanzien. Toch groeide mijn belangstelling voor de Duitse steden en hun cultuur, mede door de vele optredens en tours die we in Duitsland deden vanaf de jaren ’70. In mijn beginjaren als muzikant was er toen ook de opkomst van de elektronische muziek met onder meer Kraftwerk (die ik daarjuist nog vergat te vermelden).
In september waren er opnieuw voorstellingen van TING!, een balletvoorstelling door het Scapinoballet met circusartiesten en muziek van Nits. Hoe is die samenwerking er gekomen? En hoe was die ervaring?
De eerste serie shows dateert intussen van zo’n 2,5 jaar geleden. We werden toen gecontacteerd door Ed Wubbe, de artistiek leider van balletgezelschap Scapino. Ed bleek een grote fan te zijn van Nits en zijn grote wens was om een show te maken rond onze muziek. Hij selecteerde zelf de songs uit ons oeuvre en daar waren we een beetje tot onze eigen verbazing – helemaal akkoord mee. De samenwerking was intensief, maar er was een goeie chemie aanwezig. Het resultaat was een heel bijzondere voorstelling en een enorm succes. Alle shows waren in een mum van tijd uitverkocht. Ook de shows van de recente tour (een herneming van de show) waren allemaal uitverkocht. Het was een fantastische ervaring!
Wat mogen we van het concert in Oostende verwachten?
Het concert in Oostende maakt deel uit van de ‘Angst’-tour. Je krijgt dus zeker de laatste plaat helemaal te horen.
We schuwen ook nooit om onze bekende nummers te spelen. En we hebben een héél groot oeuvre om uit te selecteren. Twee uur spelen is voor ons dus best wel kort! (lacht)
Na meer dan 40 jaar Nits en concerten tot in de VS en Canada, wat staat er nog op jullie ‘bucketlist’?
Moeilijke vraag. Er zijn altijd wel plekken waar we willen spelen of nog eens opnieuw willen spelen. Naar New York wil ik zeker nog eens terug. In Spanje en Italië hebben we nog maar zelden gepeeld en dat vind ik jammer. Daar willen we in de toekomst graag nog eens toeren. Ik hou ook erg van het Noorden. Daarom komen we graag terug naar landen als Finland waar we steeds op veel bijval hebben kunnen rekenen.
Ook muzikaal zitten we nog vol van ideeën. In maart volgend jaar beginnen we aan nieuw werk. En het zou wel eens een drastische verandering kunnen worden! Hou ons dus zeker in het oog!
Interview: Tim Heddebauw voor UiTmagazine december
Nits – De Grote Post – 22.12 – 20:00
Reserveer hier je ticket.
