Van maandag 14 mei tot en met zondag 27 mei komt Tom Struyf werken aan zijn creatie De Wereld van Wies, een kinderboek om zelf te lezen. Met zicht op zee wil hij er twee weken aan schrijven om dan tijdens de zomer met twee illustratoren aan de slag te gaan.
De Wereld van Wies vertelt het verhaal over een jongen (Wies) voor een raam.
Hij zit op een stoel aan een tafel met daarop een doos kleurpotloden en een stapel papier. Wies kijkt naar buiten en tekent wat hij ziet. Dat is wat hij doet. Hij ziet de straat, de rivier die langs de straat loopt, de boom wiens takken over de rivier hangen, de lantaarnpaal, aan de overkant van de rivier het huis, en hoog in de lucht boven het huis het puntje van de kerktoren. Dat is wat Wies ziet, en dat is wat er is. Hij weet niet dat er bij het puntje van de kerktoren een hele kerk hoort, dat er naast het huis aan de overkant van de rivier nog een ander huis staat, en dat het water in de rivier ergens vandaan komt en ergens anders naartoe stroomt. Dat weet Wies niet, want hij heeft het nog nooit gezien.
Tom Struyf (°1983) studeerde in 2007 af aan de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien werkt hij als acteur, auteur en theatermaker. Zijn voorstellingen De Tatiana Aarons Experience (2010), Vergeetstuk (2012) en Another great year for fishing (2014) waren de laatste jaren veelvuldig te zien in binnen- en buitenland. Dit seizoen bereidt hij nieuwe projecten voor. Tom Struyf was het afgelopen seizoen nog te zien in De Grote Post met Remember the Dragons, een multimediale voorstelling met en voor kinderen die hij samen met het theatergezelschap BERLIN maakte.
Q & A met Tom Struyf
Ik ben een goeie observator die zich graag stilletjes – al dan niet achter een raam – terugtrekt om naar de dingen en de mensen om me heen te kijken. Er is zoveel interessants dingen te zien, en vaak lijkt de echte wereld heel erg op een toneelstuk. Veel dingen worden voor ons in scène gezet, en in ons eigen leven switchen we zelf voortdurend van rol.
- Wie of wat is jouw grote inspiratiebron?
Ik heb niet één bepaald groot voorbeeld of idool. Ik ben gefascineerd door bepaalde menselijke neigingen en gedragingen, en die ga ik dan tot op de bodem uitzoeken. Vaak hebben die te maken met fictie en realiteit, omdat we daar als mensen zo’n gekke relatie mee hebben. We zijn zo wanhopig op zoek naar echtheid rondom ons, de hele tijd: we willen echte ervaringen, echte liefde, echt nieuws en brood met echte boter. Maar tegelijk worden we bedrogen waar we bij staan, en willen we dat ook vaak zo: we willen niet echt weten hoe de hamburger op ons bord gemaakt is, of wie onze goedkope T-shirt heeft genaaid.
- Als je jouw creatie/project in een gevoel zou omschrijven, welk zou dat dan zijn?
Drie gevoelens die elkaar opvolgen:
- Verwarring over hoe anders de wereld in elkaar zit dan je denkt.
- Verbazing over hoe fantastisch, raar en ongelofelijk mensen en dingen soms zijn.
- Medeleven met mensen die dingen meemaken waarin je je herkent, of juist helemaal niet.
- Welk boek/film/muzieknummer leunt nauw bij het thema van jouw residentie aan?
The Truman Show een Hollywoodprent uit 1998 waarin hoofdpersonage Truman Burbank (gespeeld door Jim Carrey) zonder dat hij het weet een leven leidt in een gigantische televisiestudio, van waaruit hij vierentwintig uur op vierentwintig wordt uitgezonden. Als een acteur in zijn eigen leven gaat hij op zoek naar iets echts, een uitweg, een uitgang. Een visionaire film van lang voor het big brother-, Facebook- en selfietijdperk.
Ik denk ook meteen aan de fantastische videoclip Bachelorette van Björk, waarin ze voorleest uit een boek maar de realiteit de fictie langzaam inhaalt – of andersom. Ook hier weet je niet meer weet wat echt is, en wat niet. Net zoals in het (echte) leven.
- Hoe ziet de wereld van Tom eruit als hij door zijn raam naar buiten kijkt?
De Wereld van Wies lijkt wel een beetje op de wereld van Tom. Ik kan me erg goed in Wies verplaatsen. Ik ben een goeie observator die zich graag stilletjes – al dan niet achter een raam – terugtrekt om naar de dingen en de mensen om me heen te kijken. Er is zoveel interessants dingen te zien, en vaak lijkt de echte wereld heel erg op een toneelstuk. Veel dingen worden voor ons in scène gezet, en in ons eigen leven switchen we zelf voortdurend van rol. Omdat ik vooral theatermaker ben vind ik dat heel fascinerend en inspirerend.
Hoe dat in een kinderboek zit weet ik nog niet, dat ga ik nu uitzoeken. Ik denk dat ik in Oostende op het strand ga zitten om te kijken wie er allemaal voorbij komt, en dat op papier ga proberen te zetten. Misschien wordt het wel een toneelstuk in een boek.
